Michał Żebrowski mój czwarty ulubiony aktor.
Urodził się 17 czerwca 1972r. w Warszawie. Ma żonę Alexandrę Adamczyk (od 20 czerwca 2009r.), a z nią dwóch synów Franciszka (2010r.) i Henryka (2013r.). Od lat uprawia boks.
Jest też fenomenalnym aktorem.
O zawodzie aktorskim marzył od dziecka, uczęszczał na zajęcia szkolnego kółka recytatorskiego i zdobywał czołowe miejsca w konkursach recytatorskich. Zaraz po ukończeniu warszawskiego XI Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Reja , w 1991 roku zdał egzamin na Wydział Aktorski warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, którą ukończył w 1995 roku.
Na trzecim roku studiów stanął po raz pierwszy przed kamerą w teledramacie Feliksa Falka Samowolka (1993) u boku Roberta Gonery oraz telewizyjnym thrillerze Wynajmę pokój... (1993) z Igorem Przegrodzkim i Beatą Ścibakówną.
Jego debiutem scenicznym była rola Jimmy'ego Portera w sztuce Johna Osborne'a Miłość i gniew (1994) w reżyserii Mariusza Benoit na deskach Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera, z którym był związany w latach 1995-1996.
Za swój debiut teatralny oraz rolę Posła Parysów w inscenizacji Jana Kochanowskiego Odprawa posłów greckich i występ w przedstawieniu Zbigniewa Herberta Opowiastki o Panu Cogito został uhonorowany nagrodą jury, publiczności i Jana Machulskiego na XIII Łódzkim Przeglądzie Szkół Teatralnych '95. Występował potem w warszawskich teatrach: Ateneum im. Stefana Jaracza (od 1997), Narodowym (2004), Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza (2005), Nowym Praga (2006), Komedia (2007) i Wielkim (2007).
Zadebiutował na kinowym ekranie rolą młodego robotnika, który uniesiony emocjonalnym porywem, staje się mimowolnym przywódcą protestu w filmie historycznym Filipa Bajona Poznań '56 (1996).
Po gościnnym występie w pięciu odcinkach serialu Sława i chwała (1997), zagrał postać Jana Skrzetuskiego w adaptacji powieści Henryka Sienkiewicza Ogniem i mieczem (1999) w reżyserii Jerzego Hoffmana, za którą otrzymał nominację do nagrody Orła w kategorii najlepsza główna rola męska.
Jego kreacja Tadeusza Soplicy w ekranizacji poematu Adama Mickiewicza Pan Tadeusz (1999) w reżyserii Andrzeja Wajdy przyniosła mu przychylność krytyków, a wydana płyta Zakochany Pan Tadeusz (1999) z dwunastoma fragmentami poematu w jego recytacji zyskała status złotej płyty.
W 2000 roku otrzymał nagrodę Akademii Telewizyjnej Wiktor, Złotą Odznakę w Złotej Piątce w plebiscycie czytelników „TeleRzeczpospolitej" oraz Złotą Kaczkę.
Za rolę Geralta z Rivii, zwanego również Białym Wilkiem w filmie fantasy Wiedźmin (2001) był nominowany do nagrody Orła w kategorii najlepsza główna rola męska.
W 2002 roku znalazł się na drugim miejscu w plebiscycie „TeleRzeczpospolitej" na najpopularniejszego aktora, odebrał nagrodę Fryderyka w kategorii album roku – poezja śpiewana/piosenka autorska za płytę Lubię, kiedy kobieta (2001) nagraną z Anną Marią Jopek, Kasią Nosowską i Kasią Stankiewicz oraz została mu przyznana Specjalna TeleMaska, nagroda czasopisma Tele Tydzień. W 2004 roku ukazała się seria płyt Poczytaj mi tato, gdzie czyta klasykę polskiej poezji dla dzieci. Pojawił się w biograficznym dramacie wojennym Romana Polańskiego Pianista (2002). Uznanie krytyki, Złotą Kaczkę, statuetkę Jańcia Wodnika na Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Filmowej „Prowincjonalia" we Wrześni oraz kolejną nominację do nagrody Orła przyniosła mu kreacja trzydziestoletniego Wojciecha Winklera, ambitnego i samodzielnego, a jednak izolującego się od świata i ludzi, wychowanego w dzieciństwie przez sadystycznego ojca w dramacie psychologicznym Magdaleny Piekorz Pręgi (2004). W dramacie Andrzeja Seweryna Kto nigdy nie żył... (2005) wcielił się w postać charyzmatycznego księdza Jana, który stał się nosicielem wirusa HIV. W 2007 zagrał rolę hetmana Kibowskiego w rosyjskiej produkcji pt. Rok 1612.
Od marca 2010 roku, jest współtwórcą i dyrektorem (wraz z Eugeniuszem Korinem) warszawskiego Teatru 6. piętro.
9 lutego 2015 za rolę profesora Falkowicza w serialu „Na dobre i na złe” otrzymał Telekamerę w kategorii Aktor.
Jest też fenomenalnym aktorem.
O zawodzie aktorskim marzył od dziecka, uczęszczał na zajęcia szkolnego kółka recytatorskiego i zdobywał czołowe miejsca w konkursach recytatorskich. Zaraz po ukończeniu warszawskiego XI Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Reja , w 1991 roku zdał egzamin na Wydział Aktorski warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, którą ukończył w 1995 roku.
Na trzecim roku studiów stanął po raz pierwszy przed kamerą w teledramacie Feliksa Falka Samowolka (1993) u boku Roberta Gonery oraz telewizyjnym thrillerze Wynajmę pokój... (1993) z Igorem Przegrodzkim i Beatą Ścibakówną.
Jego debiutem scenicznym była rola Jimmy'ego Portera w sztuce Johna Osborne'a Miłość i gniew (1994) w reżyserii Mariusza Benoit na deskach Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera, z którym był związany w latach 1995-1996.
Za swój debiut teatralny oraz rolę Posła Parysów w inscenizacji Jana Kochanowskiego Odprawa posłów greckich i występ w przedstawieniu Zbigniewa Herberta Opowiastki o Panu Cogito został uhonorowany nagrodą jury, publiczności i Jana Machulskiego na XIII Łódzkim Przeglądzie Szkół Teatralnych '95. Występował potem w warszawskich teatrach: Ateneum im. Stefana Jaracza (od 1997), Narodowym (2004), Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza (2005), Nowym Praga (2006), Komedia (2007) i Wielkim (2007).
Zadebiutował na kinowym ekranie rolą młodego robotnika, który uniesiony emocjonalnym porywem, staje się mimowolnym przywódcą protestu w filmie historycznym Filipa Bajona Poznań '56 (1996).
Po gościnnym występie w pięciu odcinkach serialu Sława i chwała (1997), zagrał postać Jana Skrzetuskiego w adaptacji powieści Henryka Sienkiewicza Ogniem i mieczem (1999) w reżyserii Jerzego Hoffmana, za którą otrzymał nominację do nagrody Orła w kategorii najlepsza główna rola męska.
Jego kreacja Tadeusza Soplicy w ekranizacji poematu Adama Mickiewicza Pan Tadeusz (1999) w reżyserii Andrzeja Wajdy przyniosła mu przychylność krytyków, a wydana płyta Zakochany Pan Tadeusz (1999) z dwunastoma fragmentami poematu w jego recytacji zyskała status złotej płyty.
W 2000 roku otrzymał nagrodę Akademii Telewizyjnej Wiktor, Złotą Odznakę w Złotej Piątce w plebiscycie czytelników „TeleRzeczpospolitej" oraz Złotą Kaczkę.
Za rolę Geralta z Rivii, zwanego również Białym Wilkiem w filmie fantasy Wiedźmin (2001) był nominowany do nagrody Orła w kategorii najlepsza główna rola męska.
W 2002 roku znalazł się na drugim miejscu w plebiscycie „TeleRzeczpospolitej" na najpopularniejszego aktora, odebrał nagrodę Fryderyka w kategorii album roku – poezja śpiewana/piosenka autorska za płytę Lubię, kiedy kobieta (2001) nagraną z Anną Marią Jopek, Kasią Nosowską i Kasią Stankiewicz oraz została mu przyznana Specjalna TeleMaska, nagroda czasopisma Tele Tydzień. W 2004 roku ukazała się seria płyt Poczytaj mi tato, gdzie czyta klasykę polskiej poezji dla dzieci. Pojawił się w biograficznym dramacie wojennym Romana Polańskiego Pianista (2002). Uznanie krytyki, Złotą Kaczkę, statuetkę Jańcia Wodnika na Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Filmowej „Prowincjonalia" we Wrześni oraz kolejną nominację do nagrody Orła przyniosła mu kreacja trzydziestoletniego Wojciecha Winklera, ambitnego i samodzielnego, a jednak izolującego się od świata i ludzi, wychowanego w dzieciństwie przez sadystycznego ojca w dramacie psychologicznym Magdaleny Piekorz Pręgi (2004). W dramacie Andrzeja Seweryna Kto nigdy nie żył... (2005) wcielił się w postać charyzmatycznego księdza Jana, który stał się nosicielem wirusa HIV. W 2007 zagrał rolę hetmana Kibowskiego w rosyjskiej produkcji pt. Rok 1612.
Od marca 2010 roku, jest współtwórcą i dyrektorem (wraz z Eugeniuszem Korinem) warszawskiego Teatru 6. piętro.
9 lutego 2015 za rolę profesora Falkowicza w serialu „Na dobre i na złe” otrzymał Telekamerę w kategorii Aktor.
W RMF FM latem 2005 czytał Travelera.
Filmografia:
- 1993
- Samowolka jako Pawlik
- Wynajmę pokój jako Olek
- 1996: Poznań '56 jako Zenek
- 1999
- 2001: Wiedźmin jako Geralt z Rivii
- 2002: Pianista jako Jurek
- 2003
- Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem jako Ziemowit
- Sloow jako znany aktor
- 2004: Pręgi jako Wojciech Winkler
- 2005: Kochankowie roku tygrysa jako Wolski
- 2006: Kto nigdy nie żył... jako ksiądz Jan
- 2007: Rok 1612 jako hetman Kibowski
- 2008: Senność jako mąż Róży
- 2009:
- Janosik. Prawdziwa historia jako Turjag Huncaga
- прощение (Ukraina) jako Sasza
- 2010: Koniec świata – lektor - czyta „Myśli" Seneki
- 2011
- Sęp jako Sęp
- 1920 Bitwa warszawska jako Władysław Grabski
- 2012
- Tajemnica Westerplatte jako Henryk Sucharski
- Nad życie jako Jacek Olszewski, mąż Agaty
- 2013: Facet (nie)potrzebny od zaraz jako lekarz
- 1997: Sława i chwała jako Janusz Myszyński (odcinki 1-4)
- 2000: Ogniem i mieczem jako Jan Skrzetuski
- 2002: Wiedźmin jako Geralt z Rivii
- 2002: Kasia i Tomek jako on sam (odcinek 27)
- 2004: Stara baśń jako Ziemowit
- 2009: Janosik. Prawdziwa historia jako Turjag Huncaga
- od 2011: Na dobre i na złe jako prof. Andrzej Falkowicz
- 2012: Дорога в пустоту (Rosja, Ukraina) - jako Dimitrii Genadiewicz Drozdowski
- 2003: Sindbad: Legenda siedmiu mórz jako Sindbad
- 2008: Horton słyszy Ktosia jako Horton
- 2010: God of War III jako Herkules
- 2011: Afterfall: InSanity jako Albert Tokaj
Dyskografia
| Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Certyfikat ZPAV | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| POL | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1999 | Zakochany Pan Tadeusz
|
24[3] |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2001 | Lubię, kiedy kobieta
|
4[6] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2002 | Poczytaj mi tato
|
26[7] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Poczytaj mi tato 2
|
26[7] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2003 | Poczytaj mi tato 3
|
20[8] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2009 | Mały Książę
|
1[10] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hans Christian Andersen Baśnie
|
32[11] |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jest rewelacyjnym człowiekiem tak jak aktorem. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz